Dromen van een ‘Engelenpad’ tijdens een wandeling met de wethouder

Recent boog de politiek zich over diverse bouwlocaties in de stad waaronder de omgeving van het station. De zogenaamde Spoorzone. Een complex gebied met verschillende eigendomsrechten. Eind september was er een wandeling onder deskundige leiding door het stationsgebied. Peter Goudswaard wandelde mee. Wethouder Ed Anker was één van de rondleiders. Deze gaf veel interessante informatie over de laatste al dan niet gedroomde ontwikkelingen.

Bijvoorbeeld hoe het Lubeckplein nog meer met groen kan worden aangekleed. Dat op de tijdelijke P&R in de toekomst woningbouw is gepland. Dat in de oude fabrieksgebouwen nu het hyper moderne Perron 038 zit. Een plek voor innovatie en onderwijs. De nieuwe passerelle die is gepland vanaf het stationsplein richting Perron 038 om zo vooral een betere verbinding met de Hogeschool Windesheim te creëren. Die verbinding moet uiteindelijk leiden tot het gedroomde Engelenpad. Een looproute vanaf de Grote Markt naar de IJssel waar dan ook weer een beeld van een engel zou moeten verrijzen. Zo zou je over een flink aantal jaren een mooie wandeltocht kunnen maken vanuit het centrum naar de IJssel. Het zijn boeiende vergezichten, maar nog geen concrete plannen. De moeilijkheid is dat de grond geen eigendom van de gemeente is. De wethouder gaf aan dat het verwerven van de grond door de gemeente een optie kan zijn, maar zo ver is het nog niet. De bouw van de passerelle zou een eerste stap kunnen zijn. In dit licht wordt ook gekeken of de passerelle ook door fietsers gebruikt kan worden. Of de wandelverbinding met de IJssel zo reëel is moet ook worden betwijfeld omdat de afstand aanzienlijk is en er alternatieven bestaan, zoals via het Engelse werk en via het Schellerpad en de Schellerbergweg. Toch is het idee om via markante nieuwbouw een zichtroute toe te voegen die gaat van Hanzeland over de IJsselallee door de campus naar het logischerwijze parkachtig te ontwikkelen landgoed Schellerberg heel aantrekkelijk. En deze verbinding sluit ook aan op de historie toen de bewoner van landhuis Schellerberg per koets in rechte lijn in de Grote of Sint Michaelskerk ter kerke kon gaan.